Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τους τομείς στους οποίους υπερτερεί η Λίβερπουλ έναντι της Ρεάλ Μαδρίτης και το πιο μαγκιόρικο Champions League όλων των εποχών αν καταλήξει στην αγκαλιά της Βασίλισσας.
H μια έχει αποκλείσει Ιντερ, Μπενφίκα, Βιγιαρεάλ. Με «στεγνό καθάρισμα» στα πέντε από από τα έξι ημίχρονα και ένα κωμικο-τραγικό στην Ισπανία. Η άλλη έχει στείλει σπίτι τους όλα τα δισεκατομμύρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού σύμπαντος: Παρί, Τσέλσι, Μάντσεστερ Σίτι. «Εχει τόση σημασία πώς έφτασαν στο Παρίσι; Ένα ματς είναι ο τελικός» μπορεί δικαίως να αναρωτηθεί κάποιος. Κι όμως έχει. Διότι σίγουρα όταν έχεις αποκλείσει τη Μάντσεστερ Σίτι μπορείς να νικήσεις και τη Λίβερπουλ! Και σίγουρα όταν έχεις αποκλείσει με φοβερές ανατροπές τους πάντες, δεν σε σκιάζει κανένας Σαλάχ, κανένας Μανέ, κανένας Αλισον, Ρόμερτσον και Αλεξάντερ Αρνολντ.
Είναι ο σημερινός τελικός του Champions League ο πιο «βαρύς» από το 2018 και έπειτα. Δηλαδή από τον…προηγούμενο Ρεάλ – Λίβερπουλ που είχε κριθεί από τον Λορίς Κάριους, ο οποίος μετά από ένα πέρασμα στην Μπεσίκτας κι ένα ακόμα στην Ουνιόν επέστρεψε στο Ανφιλντ! Πίσω από Αλισον, Αντριαν, Κέλεχερ. Ναι, κρίθηκε και από τον φαντασμαγορικό εκείνη τη βραδιά Γκάρεθ Μπέιλ και από το διδυμάκι Σαλάχ – Σέρχιο Ράμος. Από εκείνη τη βραδιά και έπειτα, ο Ράμος πήρε ένα πρωτάθλημα. Και η Ρεάλ άφησε τον τιμημένο και πολυτροπαιούχο με την Εθνική Ισπανίας αρχηγό της να φύγει για την Παρί. Ο Σαλάχ μετά από εκείνη τη βραδιά πήρε τα πάντα: Τσου Λου, το δυσκολότερο πρωτάθλημα στον κόσμο, Κύπελλο, Διηπειρωτικό, μέχρι και… Carabao. Πιθανότατα μέχρι τη λήξη της καριέρας του ο Ράμος δεν θα ξαναπάρει τίποτα «ευρωπαϊκό». Πιθανότατα ο Σαλάχ, είτε μείνει είτε φύγει από τη Λίβερπουλ του χρόνου, κάτι θα πάρει μέχρι να κρεμάσει τα παπούτσια του…
Ξεφύγαμε. Το θέμα είναι Ρεάλ Vs Λίβερπουλ, όχι Ράμος Vs Σαλάχ. Και σ’ αυτό το σημερινό Ρεάλ – Λίβερπουλ που είναι και πιο «εμπορικός» τελικός που θα μπορούσε να «κάτσει» στην UEFA, φαβορί υπάρχει. Και είναι η αγγλική ομάδα. Κι ας μην έχει τον σούπερ σταρ της εφετινής διοργάνωσης, αυτό το απίστευτο θωρηκτό, αυτόν τον καταπληκτικό team player, αυτή την παγκόσμιας κλάσης σενετρφοράκλα, έναν από τους κορυφαίους φορ όλων των εποχών, που λέγεται Καρίμ Μπενζεμά. Ναι, καλοί οι Ροντρίγκο – Βινίσιους, αμέτρητα κιλά μπάλα οι Μόντριτς – Κρόος, πολύτιμοι οι Βαλβέρδε – Καμαβινγκά, κλάση ο Κασεμίρο, όμως… μέχρι εκεί. Η Λίβερπουλ διαθέτει καλύτερους αμυντικούς σε όλες τις θέσεις, καλύτερους εξτρέμ και ισάξια μεσαία γραμμή με τη Ρεάλ. Αν ήταν νεότερη η τριάδα των Μαδριλένων αναμφισβήτητα θα μιλούσαμε για ισπανική υπεροχή στο κέντρο του γηπέδου. Όμως με τον Κασεμίρο να… χάνει λάδια και τον Κρόος όχι στα… χάι του πια, αυτός ο υπερπαίκτης Μόντριτς καλείται να κάνει πολύ περισσότερα απ΄αυτά που πρέπει.
Ο Χέντερσον, ο Τιάγκο και ο Φαμπίνιο ατομικά δεν θα μείνουν στην ιστορία ως μέλη του Τop-20 των χαφ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Προσωπικά ασφαλώς προτιμούσα τον Βαϊνάλντουμ αντί του κάπτεν, επί παραδείγματι. Όμως οι βοήθειες που μπορεί να πάρει η Λίβερπουλ από Κεϊτά, Μίλνερ, Τσάμπερλεϊν, Τζόουνς (διαφορετικού τύπου βοήθεια από καθέναν εκ των αναπληρωματικών χαφ της) είναι πολύτιμη. Όπως και η Ρεάλ αντιστοίχως στη συγκεκριμένη γραμμή από τους παίκτες που θα επιλέξει ο Αντσελότι να κρατήσει στον πάγκο. Θα τους χρειαστεί, διότι η Λίβερπουλ είναι ανώτερη και στο αμυντικό και στο επιθετικό transition…
